Spomen-zbirka Pavla Beljanskog će tokom januara, povodom stotog rođendana vajara Save Sandića, izložiti njegovo delo “Ikar” (1984), skulpturu u bronzi koje je umetnik lično poklonio Spomen-zbirci.

Ujedno, publika će biti u prilici da kupi monografiju Sava Sandić: na rasputici srpskog vajarstva, autorke Vere Jovanović, koja u izdanju Spomen-zbirke Pavla Beljanskog i Matice srpske (1990), daje sadržajan presek stvaralaštva ovog umetnika, po sniženoj ceni od 500 dinara.

Vajar Sava Sandić (Zaječar, 1915), već u ranoj mladosti ispoljivši sklonost ka umetnosti, posebno ka plastičnom oblikovanju, zanat stiče u kamenorezačkoj radionici Avanti Bertota (1932). Na usavršavanju kod Tome Rosandića je već od 1933. godine, kao pomoćnik i saradnik poznatog skulptora, a uporedo pohađa tečaj figuralnog crtanja u ateljeu Petra Dobrovića. Studije na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu (od 1939), prekinute tokom Drugog svetskog rata nastavlja 1948, a naredne godine ponovo je u Rosandićevom ateljeu. Majstorska radionica Tome Rosandića od 1947. godine uvrštena je u državne majstorske radionice likovne umetnosti, kako bi se podstaklo usavršavanje odabranih, već formiranih umetnika, među kojima su pored Sandića bili i Ana Bešlić, Olga Jančić, Jovan Soldatović i drugi mladi stvaoci. Samostalno izlaže od 1953. godine. Član je ULUS-a (1948), a za redovnog člana Matice srpske izabran je 1995. godine. Za životno delo nagradu ULUPUDS-a dobija 1997. godine.

Kao svestran vajar i primenjeni umetnik radi u različitim materijalima, uglavnom portrete, figuralne predstave manjih formata, stilizovane suptilne forme, ali i spomeničku plastiku ostajući veran klasičnim vajarskim koncepcijama i duhu poetskog realizma. Pored pomenute figuralne kompozicije Ikar, u okviru Likovne zbirke Spomen-zbirke Pavla Beljanskog čuva se još devet radova Save Sandića. Reč je o plaketama i portretima umetnika zastupljenih u kolekciji Pavla Beljanskog, koje je, kao i njegova supruga skulptorka Mira Sandić, realizovao po narudžbini muzeja.